Στις 21 Μαΐου η χώρα άγεται σε εθνικές εκλογές για την ανάδειξη νέας Βουλής από την οποία θα προέλθει η νέα κυβέρνηση. Το εκλογικό σύστημα διεξαγωγής των εκλογών είναι αυτό της απλής αναλογικής. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως κάθε κόμμα εκλέγει τόσους βουλευτές όση είναι η εκλογική του δύναμη στην επικράτεια, σε ποσοστιαία αντιστοίχιση με τον σύνολο των βουλευτών (300).
Μονοκομματική κυβέρνηση από τις εκλογές αυτές δεν πρόκειται να προκύψει, αφού απαιτείται ποσοστό ψήφων άνω του 50%. Ως εκ τούτου θα ακολουθήσουν τριήμερες διερευνητικές εντολές κατά σειρά προς τους αρχηγούς των τριών πρώτων σε ψήφους κομμάτων και σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας που να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της απόλυτης πλειοψηφίας της Βουλής, (151 βουλευτών δηλαδή), θα σχηματισθεί υπηρεσιακή κυβέρνηση και θα ακολουθήσει νέα εκλογική αναμέτρηση, που θα διεξαχθεί με άλλο εκλογικό σύστημα, αυτό της ενισχυμένης αναλογικής, όπου θα απαιτείται ποσοστό περί το 37% για το πρώτο κόμμα ώστε να μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Οι προσεχείς εκλογές διεξάγονται σε βαρύ κλίμα, μετά την πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών, που έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς το Κράτος και τις δομές του. Παράλληλα, η ελληνική κοινωνία εμφανίζεται ήδη κουρασμένη, έχοντας διέλθει μια δεκαετία διαδοχικών μνημονιακών δημοσιονομικών περικοπών, την οποία ακολούθησαν οι περιορισμοί της πανδημίας και από πέρυσι η παρατεταμένη ακρίβεια που πυροδοτήθηκε από την ενεργειακή κρίση που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Συγχρόνως, η Ελλάδα αντιμετωπίζει εδώ και καιρό την απειλή της Τουρκίας, η οποία εξελίσσεται ραγδαία σε αναθεωρητική δύναμη, αμφισβητώντας ευθέως πλέον την κυριαρχία της Ελλάδος στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και ενθαρρύνοντας αθρόες μεταναστευτικές ροές στον Έβρο και στα θαλάσσιά μας σύνορα. Η Ελλάδα επέδειξε μέχρι στιγμής ψυχραιμία και στιβαρότητα απέναντι στις προκλήσεις αυτές, εξασφαλίζοντας επωφελείς διεθνείς συμφωνίες.
Είναι γεγονός ότι η χώρα έχει εισέλθει σε τροχιά ανάπτυξης, η οποία αποτυπώνεται αφενός στη σημαντική μείωση των δεικτών ανεργίας, που πλησιάζει το όριο του 10%, κάτω από το οποίο θα επέλθει επαναφορά των τριετιών και των συλλογικών διαπραγματεύσεων στις εργασιακές σχέσεις, που έχουν αδρανοποιηθεί από το 2012 και αφετέρου στις αυξήσεις τόσο του νόμιμου κατώτατου μισθού, από τα 650 στα 780 ευρώ μικτά, όσο και των συντάξεων, σε ποσοστό 7,75% (εξαιρέσει των παλαιών συνταξιούχων που διατηρούν προσωπική διαφορά), για πρώτη φορά από το 2010.
Από την άλλη πλευρά, οι υψηλοί δείκτες πληθωρισμού συρρικνώνουν το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα, συμπιέζουν τους οικονομικά ασθενέστερους και προκαλούν ραγδαία αύξηση των επιτοκίων δανεισμού, με ορατό κίνδυνο να δημιουργηθούν νέα κόκκινα δάνεια, την ώρα που οι εταιρείες διαχείρισης που λειτουργούν για λογαριασμό ξένων funds προχωρούν, ανεξέλεγκτα, μετά και τη σχετική απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, σε εκπλειστηριάσεις ακινήτων οφειλετών, χωρίς να υφίσταται οποιοδήποτε σχετικό ρυθμιστικό πλαίσιο, με εξαίρεση το νόμο περί εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, του οποίου όμως η αποτελεσματικότητα είναι λίαν περιορισμένη.
Εξ ετέρου, φαινόμενα διαφθοράς και διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού Δημοσίου δεν έχουν καταπολεμηθεί, η δε διαπλοκή τραπεζικού και μιντιακού παράγοντα με πολιτικά πρόσωπα εγείρει αντιδράσεις στην κοινωνία.
Στον τομέα της δικαιοσύνης, η πολυπόθητη επιτάχυνση παραμένει ζητούμενο, με τις περισσότερες υποθέσεις να λιμνάζουν επί χρόνια, παρά την κατάργηση της προφορικής διαδικασίας από το 2015 σε μεγάλο κομμάτι των αστικών υποθέσεων, ενώ η ψηφιοποίηση κάποιων γραμματειακών υπηρεσιών στην πραγματικότητα επέφερε πολύ μεγαλύτερη καθυστέρηση στην έκδοση μιας σειράς πιστοποιητικών από ό,τι στο παρελθόν!
Με τα ανωτέρω δεδομένα και υπό το πρίσμα της έλλειψης κουλτούρας συνεργασιών που διέπει το ελληνικό πολιτικό σύστημα, οι εκλογείς καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες.
Δημήτριος Γ. Τριπερίνας
Δικηγόρος ΔΣΑ
Ασκληπιού 42, Καλλιθέα: 2169007780
Πληροφορίες: Δικηγορικό Γραφείο Δημήτριος Τριπερίνας & Συνεργάτες
*Οι απόψεις του αρθρογράφου είναι προσωπικές και δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις του The Standard
