Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη πάγωσε την ελληνική κοινωνία. Την σόκαρε. Διαμόρφωσε ένα συλλογικό πένθος, στο οποίο κάθε πολίτης συμμετέχει κουβαλώντας τη δική του ψηφίδα πόνου για την άδικη απώλεια τόσο νέων παιδιών και ανθρώπων. Ανθρώπων που απλώς έκαναν μια συνηθισμένη μετάβαση με τρένο.
Ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να είναι στη θέση τους. Οι νεκροί των Τεμπών εγγράφηκαν στην ψυχοσύνθεση της ελληνικής κοινωνίας ως οι νεκροί όλων. Η φονική τραγωδία κατέστη το πιο επιδραστικό πολιτικό γεγονός σε όλη τη διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη που τα απόνερά της είναι δύσκολο ακόμη να χαρτογραφηθούν. Το πιο εμφανές ωστόσο είναι η απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών όχι μόνο στο κυβερνόν κόμμα, αλλά στο εν γένει πολιτικό σύστημα. Όλα τα κόμματα εξουσίας έχουν απωλέσει την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας.
Οι διαχρονικές παθογένειες του κράτους που δεν θεραπεύτηκαν ποτέ, ο εκσυγχρονισμός των σιδηροδρόμων που δεν επήλθε, όλες οι αγκυλώσεις από συμβάσεις που θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί εδώ και 7 χρόνια και ακόμη κακοφορμίζουν συνθέτουν την στρεβλή εικόνα της διοίκησης του κράτους που ήρθε στο προσκήνιο.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν μόνο πτώση της Νέας Δημοκρατίας. Ως κόμμα που βρίσκεται στην κυβέρνηση λαμβάνει το μεγαλύτερο μερίδιο της οργής του κόσμου, άρα και της απόρριψής του. Ωστόσο οι ψηφοφόροι της που φεύγουν από τον κύκλο επιρροής της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις, δεν μετατοπίζονται σε κάποιο άλλο κόμμα, αλλά αυξάνουν την δεξαμενή της γκρίζας ζώνης των αναποφάσιστων. Έτσι η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν χάσει ένα ισχυρό ατού, το μεγάλο βαθμό συσπείρωσής της εκλογικής τους βάσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καρπώνεται την απώλεια της ΝΔ
Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καρπώνεται την απώλεια της Νέας Δημοκρατίας κάνει πολλούς στην κεντρική πολιτική σκηνή να φοβούνται ότι μπορεί να πλανάται μια επανάληψη των εκλογών του 2012, που τα κόμματα εξουσίας καταποντίστηκαν. Τα σημερινά δημοσκοπικά στοιχεία δείχνουν τώρα πάντως ένα ισχνό δικομματισμό καθώς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνουν μόλις ποσοστό 60%. Το γεγονός ότι οι πρώτες κάλπες θα πραγματοποιηθούν με την απλή αναλογική ενισχύει τις διαλυτικές τάσεις των μεγάλων κομμάτων.
Κι αυτό γιατί καθώς δεν διακυβεύεται το ποιος θα κυβερνήσει- αφού στη συνείδηση του κόσμου έχει εγκολπωθεί ότι στις πρώτες εκλογές δεν θα μπορέσει να σχηματιστεί κυβέρνηση- η ψήφος των περισσοτέρων μπορεί να διοχετευτεί ως ψήφος οργής που θα θελήσει να στείλει πολλαπλά μηνύματα στα κόμματα εξουσίας. Η γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων του 17% αποτελεί στόχευση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να τον κατακτήσουν, με αλληλοκατηγορίες, με ένα πίνγκ- πονγκ επίρριψης ευθυνών, διασπορά fake news, υβριστικά τιτιβίσματα, μάλλον δεν είναι και ο καλύτερος δυνατός. Ας το κοιτάξουν. Ο κόσμος θέλει ρεαλιστικές απαντήσεις.
