Έχουν περάσει 13 χρόνια από την ημέρα που ξηλώθηκε το πουλόβερ αυτής της χώρας και κάθε μέρα που προστίθεται έρχεται να μας θυμίσει πως, πέρα από κάθε νόμο της φύσης, για την Ελλάδα υπάρχει και πιο κάτω. Ο Standardάκος, με μια τεράστια δόση απαλεψιάς, αναρωτιέται με απόγνωση που είναι άραγε ο πάτος.
Μετά και το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως δεν έχει μείνει τρίχα από το πουλόβερ. Για πάτο δεν μπορούμε να πούμε, θα δείξει.
Ένα «κωλοτρένο» γεμάτο ψυχές
Θα το διαπιστώσατε πολλές φορές αυτές τις μέρες, πως το σημείο καμπής, που δυστυχώς στη δική μας χώρα συμπίπτει πάντοτε με ένα τραγικό γεγονός, αυτό δηλαδή της σύγκρουσης στα Τέμπη, οδήγησε σε τέτοιες μετατοπίσεις, έριξε τα πέπλα της επικοινωνίας και του φαίνεσθαι και απογύμνωσε τελείως το πολιτικό προσωπικό (και όσους το στηρίζουν με μένος και μανία).
Θα μου πείτε, τι περίμενε κανείς από τον γυρολόγο Γρηγόρη Ψαριανό ή από τον ανεκδιήγητο κύριο Πορτοσάλτε (με συγχωρείτε κύριε Άρη, αλλά άλλον χαρακτηρισμό, πιο ήπιο, δεν βρίσκουμε).
Κι εκεί που λες, εντάξει, θα αυτορυθμιστούν όπως η αγορά την οποία έχουν αγιοποιήσει και της ανάβουν κερί κάθε Κυριακή, το βαρέλι δείχνει πως δεν έχει πάτο. Δηλαδή, αφού ο μεν αποκάλεσε «ζώα» όσους τολμούν να διαμαρτύρονται εναντίον της αγίας ιδιωτικής Hellenic Train και ο δε μας έριξε θυσία μεγαλύτερη από εκείνη του Αβραάμ στο βωμό των καλύτερων υποδομών, ήρθε και τρίτωσε το κακό.
Αμφότεροι, έλαβαν μέρος σε μια συζήτηση στο Twitter με άλλους ομοϊδεάτες, όπως όλα δείχνουν – θα παραθέσουμε μόνον την «3, 2, 1 ΑΝΤ1» και ανεπάγγελτη Άννα Μαρία Λογοθέτη – χρήστες να συζητήσουν τα της επόμενης μέρας. Βγήκε λοιπόν ένας «μουτζαχεντίν» (δικός του ο όρος) του Μητσοτάκη να μας πει πως δεν γίνεται για ένα «κωλοτρένο» να χάσουμε την ευκαιρία να συνεχίσει να κυβερνά ο πρωθυπουργός. Ασχολίαστο βεβαίως το απερίγραπτο της αλλοφροσύνης.
Ωστόσο, ο μεν λαλίστατος Ψαριανός δεν βρήκε τίποτα να σχολιάσει, ενώ ο Άρης Πορτοσάλτε διατύπωσε μια «μικρή ένσταση» και ευχήθηκε να μην ακουστεί κάτι τέτοιο παραέξω γιατί θα «τα ακούσει πάλι»! Κι ύστερα τους φταίνε οι αρβύλες…
Εδώ Καραμανλής, εκεί Καραμανλής που είναι ο Καραμανλής;
Όταν ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ανακοίνωνε πως δεν θα είναι ξανά υποψήφιος με τη ΝΔ, γνώριζε πως η οικογένεια, το «τζάκι» ντε, θα αφήσει στο πόδι του κάποιον συνεχιστή. Έναν διάδοχο, που οι κακές (καλές, ποιος νοιάζεται) γλώσσες τον έβλεπαν ακόμη και δελφίνο της προεδρίας όταν και εφόσον το κάρο που ακούει στο όνομα Κυριάκος Μητσοτάκης θα κολλούσε στη λάσπη.
Μάχιμος ο Κώστας Αχ (πόσο ειρωνικό είναι αυτό το Αχ σήμερα) Καραμανλής, έκανε και πρόβα έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης, βροντοφωνάζοντας προς τα έδρανα της αντιπολίτευσης πως θα έπρεπε να ντρέπονται σου λέει που θέτουν θέμα ασφάλεια στους σιδηρόδρομους. Αν είναι δυνατόν! Τη συνέχεια τη γνωρίζετε, την αντίδραση του επίσης. Ένα «παραιτούμαι», έτσι για λίγο μέχρι να εκλεγώ ξανά με δόξα και τιμή!
Έλα όμως που το κρίμα (και κλίμα) είναι βαρύ και η πίεση μεγάλη. Ο πάντοτε ζυγισμένος Θεόδωρος Ρουσόπουλος μίλησε τόσο, όσο, όμως κατάφερε – άθελά του πιστεύουμε – να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και από μέσα βγήκαν πιο θυελλώδεις τοποθετήσεις, όπως εκείνη του Μπάμπη Παπαδημητρίου και της Φωτεινής Πιπιλή. Αν θέλετε τη γνώμη μας πάντως, το ζήτημα εδώ δεν είναι αν θα κατέβει ο Καραμανλής, αλλά που δεν θα βρίσκεται στη Βουλή κανείς Καραμανλής!
Το ποιμνίο και το ΚΚΕ
Και μέσα στην αναμπουμπούλα, να το και το ΚΚΕ, λες και διάβασε τις τάσεις των δημοσκοπήσεων που θέλουν τον Γιάνη Βαρουφάκη ανεβασμένο και είπε «τα σκοτώνουν τα ζιζάνια πριν μεγαλώσουν». Δεν είδατε τι πάθανε με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Τι κούφιους τους είπανε, τι άσχετους, τι τους έβαλαν μπροστά ως λάτρεις της Ευρώπης και των ιδιωτικοποιήσεων. Εντάξει, η πολιτική κριτική δεν έχει κατεύθυνση μόνο προς τα δεξιά, αλλά από την άλλη εκεί στον Περισσό λατρεύουν τη μοναξιά της γωνιάς και ουχί της κορυφής.
Μοναχικοί προφήτες σου λέει αυτοί της καταστροφής που έρχεται, περιμένουν χαιρέκακα τον χρόνο να περάσει και να σου πουν: «Στα ‘λεγα εγώ. Λούσου τα τώρα!». Βέβαια, αυτό το στοργικό μητρικό (ή πατρικό, πάντως με δύο φύλα πάντα παρόντα η αγία κομμουνιστική οικογένεια) «πρόσεχε, θα πέσεις», δεν το λες και πολιτική τοποθέτηση. Μαύρο, κόκκινο το λες στη ρουλέτα κι ό, τι κάτσει.
Απώτερος σκοπός τους σου λέει, είναι να γίνουν το «μεγάλο αυτί» της λαϊκής τάξης μέσα στη Βουλή. Και ρίχνουν έτσι μπόλικο νερό στον μύλο της απαξίωσης και του βολικού και για την κυβέρνηση στην παρούσα φάση, «όλοι είναι ίδιοι». Χριστιανικά απάντησε λοιπόν και ο Γιάνης, πως θα «γυρίσει και το άλλο μάγουλο» σαν καλός κομμουνιστής να φάει και δεύτερη σφαλιάρα.
Ενοχλητικές κοινοτοπίες
Τραγική ειρωνεία το σχόλιο, δεδομένων των πρόσφατων γεγονότων του ξυλοδαρμού. Και σπεύσαμε όλοι να καταδικάσουμε το αυτονόητο, στέλνοντας και το μηνυματάκι μας. Φαμφάρικες δηλώσεις για τη Δημοκρατία που δε νικιέται, τη βία που καταδικάζεται σφόδρα. Προς Θεού, δεν έχει κανείς καμιά ένσταση επί του θέματος, αλλά μπάστα!
Ναι, η Δημοκρατία δεν νικιέται με τις μπουνιές ορισμένων ορκ, αλλά πληγώνεται από σκηνοθετημένες κλαίουσες σε υπουργικά συμβούλια. Πολλώ δε μάλλον, όταν ορισμένοι εξ αυτών των απαρηγόρητων με μια εβδομάδα καθυστέρηση υπουργών, έχουν πάρει σβάρνα όλα τα κανάλια, ωρυόμενοι για το σφάλμα του σταθμάρχη και υποστηρίζοντας πως δεν μας έλεγαν ότι δεν είχε μείνει κολυμπηθρόξυλο στις ράγες, από φόβο μήπως δεν ξαναπάρουμε τρένο!
Η Δημοκρατία δεν έχει να φοβάται τίποτα από κάποιους αναθεωρητές του Μπακούνιν που πιστεύουν ότι η αναρχία επέρχεται πυξ λαξ, όμως σίγουρα φθείρεται όταν ορισμένοι επαναφέρουν τεχνηέντως στην επικαιρότητα το αλησμόνητο «Μαζί τα φάγαμε». Δεν το ξέρετε; Σήμερα το «μαζί τα φάγαμε» έγινε «μαζί τα διαλύσαμε»! Όλοι μαζί πουλήσαμε, όλοι μαζί ξεχάσαμε να φτιάξουμε το σύστημα τηλεδιοίκησης, όλοι μαζί βάλαμε ανθρώπους περιορισμένων δυνατοτήτων σε θέσεις ευθύνης. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!
