Ένα μουσείο για τον Ούλοφ Πάλμε, τον Σουηδό σοσιαλδημοκράτη πολιτικό και πρωθυπουργό, δημιουργήθηκε στον Μοχό του δήμου Χερσονήσου, με πρωτοβουλία του Συλλόγου Φίλων Ούλοφ Παλμε που τα τελευταία χρόνια, συλλέγουν υλικό με στόχο να δημιουργήσουν αυτό το μουσείο, στη μνήμη ενός ανθρώπου που όπως λένε, αγάπησε τον τόπο τους και λάτρευε να περνάει μαζί τους τα καλοκαίρια του.
Το μουσείο στη μικρή πλατεία του χωριού Μοχός, άνοιξε τις πύλες του την ημέρα που συμπληρώθηκαν 37 χρόνια από τη δολοφονία του Ούλοφ Πάλμε, συμβολίζοντας ότι παρά τις δεκαετίες που έχει φύγει από τη ζωή, «ο οραματιστής και ειρηνιστής πολιτικός, θα ζει για πάντα στις μνήμες και τις καρδίες τους» όπως είπε στο ΑΠΕ -ΜΠΕ ο πρόεδρος του Συλλόγου Μανώλης Ζερβάκης.
«Προς τιμήν του στον Μοχό του δήμου Χερσονήσου, όπου ήταν επίτιμος δημότης και έλεγε ότι ήταν η δεύτερή του πατρίδα, δημιουργήσαμε το πρώτο Μουσείο για εκείνον. Ένα Μουσείο προσωποκεντρικό, που μιλάει για την Ειρήνη, την Αλληλεγγύη, την Κοινωνική προσφορά» επισήμανε ο κ. Ζερβάκης.
Στο Μουσείο φιλοξενείται υλικό που έχει κατηγοριοποιηθεί. Πρόκειται για το «Χρονολόγιο» της ζωής και του έργου του, και την περίφημη «Πρωτοβουλία των έξι», την διεθνή πολιτική κίνηση για την ειρήνη και το διεθνή αφοπλισμό, στην οποία πρωτοστάτησαν οι ηγέτες έξι χωρών μεταξύ των οποίων ο Πάλμε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Ίντιρα Γκάντι, αλλά και ο Ραούλ Αλφονσίν, ο Μιγκέλ ντε λα Μαντρίντ και ο Τζούλιους Νιερέρε.
Το μουσείο για τον Ούλοφ Πάλμε
«Στο μουσείο έχουμε πολύ υλικό και από τη Σουηδία, υλικό από τη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, από την βιβλιοθήκη της Ελληνικής Βουλής, υλικό που μας έδωσε η οικογένειά του, αλλά και το Ίδρυμα για τον Ούλοφ Πάλμε, το ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου, από τη Βιβλιοθήκη του Εργατικού κινήματος της Σουηδίας, από την οικογένεια Παπαγεωργίου, την οικογένεια Νίκου Μεταξά, την οικογένεια Θεόφιλου Σουρανάκη και από την Κοινότητα Μοχού» ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Ζερβάκης που διευκρίνισε ότι το υλικό θα εμπλουτίζεται όσο περνάει ο καιρός, καθώς στόχος είναι να μετεξελιχθεί σε «κοιτίδα ειρήνης» και σε ένα χώρο που «νεότεροι και μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι θα μαθαίνουν όχι μόνο το έργο του, αλλά κυρίως τις ιδέες που πρέσβευε», επισήμανε ο κ. Ζερβάκης που πρόσθεσε ότι το μουσείο από τον Απρίλιο θα είναι ανοιχτό και πρωινές και απογευματινές ώρες, ενώ ήδη έχει συγκεντρώσει ενδιαφέρον και από το εξωτερικό.
«Ετοιμάζουμε μάλιστα για τα νέα παιδιά, μια δράση σαν παιχνίδι, μέσω υπολογιστή, που θα μπορούν να ανακαλύπτουν τις πλατείες και τους δρόμους που έχουν πάρει το όνομά του στην Ελλάδα, με στόχο να κάνουμε κάτι αντίστοιχο για όλο τον κόσμο» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζερβάκης.
Ενεργά στην προσπάθεια για τη λειτουργία του Μουσείου συμμετείχε και ο Γιάννης Μαρκάκης, γραμματέας του Συλλόγου Φίλων Ούλοφ Πάλμε και διευθυντής του Μουσείου Παραδοσιακής Ζωής «Λυχνοστάτης» ο οποίος μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ σημείωσε ότι «μέσα από το χρονολόγιο της ζωής του, με γραμμικό τρόπο, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το εύρος της προσωπικότητάς του, το έργο και τη ζωή του. Μια ζωή γεμάτη κοινωνική προσφορά, αλληλεγγύη προς το συνάνθρωπο, τα οράματα και τις ιδέες που προσπάθησε να ενσαρκώσει στην καθημερινότητα του, στον απλό τρόπο που ζούσε αλλά και στην σπουδαία πολιτική του διαδρομή».
Σύμφωνα με τον κ. Ζερβάκη ο Ούλοφ Πάλμε άρχισε να επισκέπτεται την περιοχή της Σταλίδας και τον Μοχό από τις αρχές τη δεκαετίας του 1980 και είχε πραγματικά αγαπήσει τον τόπο και τους ανθρώπους του.
«Ένας απλός άνθρωπος που αγαπούσε να βρίσκεται με ντόπιους και να απολαμβάνει την κρητική φιλοξενία, χωρίς συνοδείες και χωρίς ασφάλεια. Ένας άνθρωπος για τους ανθρώπους που όμως δυστυχώς δεν έζησε πολύ» είπε ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Ούλοφ Πάλμε και πρόσθεσε ότι με ευθύνη τού τότε κοινοτάρχη, Θεόφιλου Σουρανάκη ο σπουδαίος Παγκόσμιος Πολιτικός, είχε ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης, ενώ του είχε παραχωρηθεί ένα μικρό σπίτι για να διαμένει. Μάλιστα στο Βοτανικό Κήπο της Στοκχόλμης, όπως ανέφερε ο κ. Ζερβάκης, μέχρι και σήμερα υπάρχει μια ελιά που κρατούσε στην κηδεία του ο αείμνηστος κοινοτάρχης και έχει μέχρι σήμερα την επιγραφή «Η ελιά, το δέντρο της ειρήνης δωρίθηκε από το χωριό Μοχός στη μνήμη του Ούλοφ Πάλμε τον Ιούνιο του 1986».
