Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης έδωσε συνέντευξη στη Ναταλία Γερμανού και μίλησε για την επιτυχία που έκανε το Maestro.
«Δεν περίμενα ότι θα γίνουν όλα αυτά που γίνονται. Σε όλες τις δουλειές μου αλλά ειδικά σε αυτήν νομίζω ότι εισακούστηκαν πολλές προσευχές μου», δήλωσε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, μιλώντας στη Ναταλία Γερμανού.
Επιπλέον, όπως είπε τα μυαλά του δεν πήραν αέρα, παρά τη διεθνή επιτυχία, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Καθόλου δεν ψωνίστηκα για το Netflix. Αγχώθηκα για αυτά που γράφω τώρα, ξέροντας ότι θα το δουν και πιο πολλά μάτια».
«Το έγραψα στην καραντίνα. Μόνο τον Φάνη τον είχα γράψει εξαρχής για τον Φάνη. Και τη φωνή της Μαρίας, οπότε έγραψα και τη Μαρία. Έγραψα τους ρόλους και τους ήρωες και μετά επέλεξα τους άλλους», ανέφερε ο σκηνοθέτης και ηθοποιός. «Η Μαρία Καβογιάννη είναι μία σπουδαία ηθοποιός, στο μοντάζ τη χαζεύω. Μπορεί να είναι σε έναν διαφορετικό κόσμο και με το “πάμε” μεταμορφώνεται».
«Ήθελα αυτή τη φορά να είμαι περισσότερο πίσω από τις κάμερες, πιστεύω ότι οι δημιουργοί είναι και να ακολουθούμε την εποχή και να θέτουμε τα ερωτήματά μας».
Σε ό,τι αφορά τη διαφορά της ηλικίας των πρωταγωνιστικών και ορισμένα σχόλια που ακούστηκαν ανέφερε: «Δεν έγινε ποτέ κανένα μεγάλο θέμα, ήμουν πολύ συγκεκριμένος και ξεκάθαρος ότι δεν υπάρχει τίποτα κακοποιητικό από εκεί και πέρα ήμουν οκ. Δεν ήταν δάσκαλος, ήταν μουσικός. Η σχέση των δύο είναι μία αγνή σχέση και αν δεις τη σχέση τους δεν είναι κάτι ξένο ανάμεσά τους».
Στη συνέχεια παραδέχτηκε ότι η προσωπική του ζωή πήγε πίσω λόγω της δουλειάς του αλλά ήταν κάτι που επέλεξε γιατί τον έκανε ευτυχισμένο. «Αισθανόμουν τόσο πλήρης, που δεν έψαξα κάτι διαφορετικό. Ασυζητητί το να έχεις έναν άνθρωπο πλάι σου είναι ιερό και σημαντικό».
Η ερώτηση για τις σκληρές σκηνές ενδοοικογενειακής βίας
Η Ναταλία Γερμανού δεν παρέλειψε να ρωτήσει τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη και για τις ιδιαίτερα σκληρές σκηνές ενδοοικογενειακής βίας που προβλήθηκαν μέσα από το Maestro. Ο δημιουργός της σειράς απάντησε:
«Δεν είναι αυτοσκοπός να πεις στην ιστορία κάτι ακραίο. Το ακραίο είναι ένα όχημα, προκειμένου να αφηγηθείς κάποια πράγματα, να γυρίσεις το κεφάλι του θεατή. Έτσι χρησιμοποίησα αυτό το ακραίο μοντέλο του Γιάννη Τσορτέκη και πάρα πολλές φορές στο γύρισμα έλεγα: τι έχω γράψει Χριστέ μου, τι είναι αυτά τα πράγματα, τι θα δει ο κόσμος;».
«Κάναμε γύρισμα και την ώρα αυτής της βίαιης σκηνής, που υπήρχε αυτό το μούδιασμα ακόμη και σε μένα, καθόμουν στο μόνιτορ και ξαφνικά γίνεται μία παύση. Και ακούγεται κάποιος από το συνεργείο και λέει: εμάς Παπακαλιάτη μας είπαν να ‘ρθουμε να γυρίσουμε, ρε παιδιά, κι εδώ γυρνάμε Οικονομίδη» περιέγραψε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, αφήνοντας τη Ναταλία Γερμανού με το στόμα ανοιχτό.
