Στα εσωτερικά φεγγάρια του υπερπλανήτη Δία περιπλανάται το διαστημορομπότ της NASA, Juno.
Στο δεύτερο έτος της εκτεταμένης αποστολής του για τη διερεύνηση του εσωτερικού του Δία, το διαστημόπλοιο με ηλιακή ενέργεια πραγματοποίησε μια κοντινή πτήση από τον Γανυμήδη το 2021 και της Ευρώπης νωρίτερα φέτος.
«Η ομάδα είναι πραγματικά ενθουσιασμένη που η εκτεταμένη αποστολή του Juno περιλαμβάνει τη μελέτη των φεγγαριών του Δία. Με κάθε κοντινή πτήση, ήμασταν σε θέση να αποκτήσουμε πληθώρα νέων πληροφοριών», δήλωσε ο κύριος ερευνητής της Juno, Scott Bolton, του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο. «Οι αισθητήρες Juno έχουν σχεδιαστεί για να μελετούν τον Δία, αλλά είμαστε ενθουσιασμένοι με το πόσο καλά μπορούν να εκτελέσουν διπλό καθήκον παρατηρώντας τα φεγγάρια του Δία».
Αρκετές εργασίες που βασίζονται στο πέταγμα του Ganymede στις 7 Ιουνίου 2021 δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Journal of Geophysical Research and Geophysical Research Letters. Περιλαμβάνουν ευρήματα για το εσωτερικό του φεγγαριού, τη σύνθεση της επιφάνειας και την ιονόσφαιρα, μαζί με την αλληλεπίδρασή του με τη μαγνητόσφαιρα του Δία, από δεδομένα που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της πτήσης. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα από την πτήση του Juno στην Ευρώπη στις 9 Σεπτεμβρίου περιλαμβάνουν τις πρώτες τρισδιάστατες παρατηρήσεις του κελύφους πάγου της Ευρώπης.
NASA’s Juno probe found a dolphin on Jupiter https://t.co/2ETxHm7Nul pic.twitter.com/gzwtkfR0XN
— tiki god (@myconfinedspace) December 16, 2022
Κάτω από τον πάγο
Κατά τη διάρκεια της πτήσης, το ραδιόμετρο μικροκυμάτων (MWR) της Juno πρόσθεσε μια τρίτη διάσταση στην εξερεύνηση του φεγγαριού Jovian της αποστολής: Παρείχε μια πρωτοποριακή ματιά κάτω από τον φλοιό νερού-πάγου του Γανυμήδη και της Ευρώπης για να ληφθούν δεδομένα για τη δομή, την καθαρότητα και τη θερμοκρασία του έως βάθος περίπου 15 μίλια (24 χιλιόμετρα) κάτω από την επιφάνεια.
Οι εικόνες ορατού φωτός που ελήφθησαν από το JunoCam του διαστημικού σκάφους, καθώς και από προηγούμενες αποστολές στον Δία, υποδεικνύουν ότι η επιφάνεια του Γανυμήδη χαρακτηρίζεται από ένα μείγμα παλαιότερου σκοτεινού εδάφους, νεότερου φωτεινού εδάφους και φωτεινών κρατήρων, καθώς και γραμμικά χαρακτηριστικά που πιθανώς συνδέονται με τεκτονική δραστηριότητα.
«Όταν συνδυάσαμε τα δεδομένα MWR με τις επιφανειακές εικόνες, διαπιστώσαμε ότι οι διαφορές μεταξύ αυτών των διαφόρων τύπων εδάφους δεν είναι μόνο βαθιές στο δέρμα», είπε ο Μπόλτον. «Το νέο, φωτεινό έδαφος φαίνεται πιο κρύο από το σκοτεινό έδαφος, με την πιο κρύα περιοχή που έγινε δειγματοληψία να είναι ο κρατήρας πρόσκρουσης στο μέγεθος της πόλης Tros. Η αρχική ανάλυση από την επιστημονική ομάδα δείχνει ότι το αγώγιμο κέλυφος πάγου του Γκανιμήδη μπορεί να έχει μέσο πάχος περίπου 30 μίλια ή περισσότερο, με την πιθανότητα ο πάγος να είναι σημαντικά παχύτερος σε ορισμένες περιοχές».
Μαγνητοσφαιρικά Πυροτεχνήματα
Κατά τη διάρκεια της στενής προσέγγισης του διαστημικού σκάφους τον Ιούνιο του 2021 στον Γανυμήδη, τα όργανα Juno’s Magnetic Field (MAG) και Jovian Auroral Distributions Experiment (JADE) κατέγραψαν δεδομένα που δείχνουν στοιχεία για το σπάσιμο και την αναμόρφωση των συνδέσεων μαγνητικού πεδίου μεταξύ του Δία και του Γανυμήδη. Ο υπεριώδης φασματογράφος του Juno (UVS) έχει παρατηρήσει παρόμοια γεγονότα με τις υπεριώδεις εκπομπές σέλας του φεγγαριού, οργανωμένα σε δύο οβάλ που τυλίγονται γύρω από τον Γανυμήδη.
«Τίποτα δεν είναι εύκολο – ή μικρό – όταν έχεις γείτονα τον μεγαλύτερο πλανήτη στο ηλιακό σύστημα», δήλωσε ο Thomas Greathouse, ένας επιστήμονας της Juno από το SwRI. «Αυτή ήταν η πρώτη μέτρηση αυτής της περίπλοκης αλληλεπίδρασης στον Γκανιμήδη. Αυτό μας δίνει μια πολύ πρώιμη δελεαστική γεύση των πληροφοριών που περιμένουμε να μάθουμε από το JUICE» – τον ESA (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία) Jupiter ICy moons Explorer – «και τις αποστολές Europa Clipper της NASA».
https://twitter.com/TJ_Cooney/status/1603465545743208449
Ηφαιστειακό Μέλλον
Το φεγγάρι του Δία Io, το πιο ηφαιστειακό μέρος στο ηλιακό σύστημα, θα παραμείνει αντικείμενο της προσοχής της ομάδας Juno για τον επόμενο ενάμιση χρόνο. Η εξερεύνηση του φεγγαριού στις 15 Δεκεμβρίου θα είναι η πρώτη από τις εννέα πτήσεις – δύο από αυτές από μόλις 930 μίλια (1.500 χιλιόμετρα) μακριά. Οι επιστήμονες της Juno θα χρησιμοποιήσουν αυτές τις πτήσεις για να πραγματοποιήσουν την πρώτη εκστρατεία παρακολούθησης υψηλής ανάλυσης στο φεγγάρι επικαλυμμένο με μάγμα, μελετώντας τα ηφαίστεια της Io και πώς αλληλεπιδρούν οι ηφαιστειακές εκρήξεις με την ισχυρή μαγνητόσφαιρα και το σέλας του Δία.
