Ο θάνατος του 11χρονου μαθητή σε σχολείο στις Σέρρες μετά από έκρηξη στο λεβητοστάσιο, που είχε ως αποτέλεσμα να εκτιναχθεί μια πόρτα και να τον καταπλακώσει, έχει σοκάρει τη χώρα.
Η κοινωνία της πόλης είναι συγκλονισμένη από τον άδικο χαμό του και πολλοί έχουν πάει στο σχολείο για να τιμήσουν τη μνήμη του.
Στο σχολείο βρέθηκε και ο συμμαθητής του 11χρονου, ο Μάνος, ο οποίος με ένα μήνυμα συγκλόνισε τους πάντες.
Πιο συγκεκριμένα, ο μικρός Μάνος κρατούσε λίγα λουλούδια και ένα χαρτί που έγραφε «κάντε χώρο εκεί ψηλά, έρχεται να παίξει ο Βασίλης».
Σέρρες: Σήμερα η κηδεία του 11χρονου μαθητή
Στις 4 το απόγευμα κηδεύεται ο 11χρονος μαθητής του 9ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών.
Όλα τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις Σέρρες είναι, σήμερα, κλειστά σε ένδειξη πένθους για τον μικρό μαθητή που έχασε τόσο αναπάντεχα τη ζωή του, ενώ το 9ο Δημοτικό, όπου φοιτούσε και ο ίδιος, θα παραμείνει κλειστό μέχρι νεωτέρας αφού πρέπει να ολοκληρωθούν οι έρευνες στη σχολική μονάδα και να καθαριστεί ο χώρος.
Ήδη, σήμερα το πρωί ορίστηκε ειδικός πραγματογνώμονας, ο οποίος θα διερευνήσει τα ακριβή αίτια της έκρηξης του λεβητοστάσιου ώστε στη συνέχεια να εκδώσει το σχετικό πόρισμα.
Το κλίμα είναι ιδιαίτερα βαρύ σε όλη την κοινωνία των Σερρών για τον μικρό μαθητή και μηνύματα συμπαράστασης καταφτάνουν από παντού για την οικογένειά του, που εγκαταστάθηκε από την Αθήνα στις Σέρρες, τόπο καταγωγής της μητέρας, πριν από μερικά χρόνια, σε αναζήτηση καλύτερης ποιότητας ζωής.
Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου εκπαιδευτικών της Περιφερικής Ενότητας Σερρών, με μια ιδιαίτερα συγκινητική ανακοίνωση, εκφράζει τα συλλυπητήρια του για την απώλεια του μικρού Βασίλη και τον αποχαιρετά με στίχους του Κωστή Παλαμά:
«Σήμερα στην πόλη μας σκοτείνιασε νωρίς. Το ίδιο και στην καρδιά μας. Σε έναν χώρο που είναι συνυφασμένος με την χαρά και την δημιουργία, εκτυλίχθηκε η πράξη του δράματος που μας οδήγησε στον απόλυτο θρήνο. Είμαστε συγκλονισμένοι και συντετριμμένοι. Ένα «γιατί» πνίγεται από τον ασυγκράτητο λυγμό μας. Είναι άδικο. Είναι πέρα από τα όρια μας. Ο νους μας πάει στους γονείς του μικρού Βασίλη. Συμπάσχουμε και θρηνούμε για τον αδόκητο χαμό του. Τα λόγια δεν μπορούν να αποδώσουν αυτό που νιώθουμε. Καλό μας παιδί/ Στὸ ταξίδι ποὺ σὲ πάει ὁ μαῦρος καβαλλάρης/ κύτταξε ἀπ᾿ τὸ χέρι του/ τίποτε νὰ μὴν πάρεις».
