Ταξιδεύουμε στο μακρινό 1934, για μια από τις αξιοσημείωτες ιστορίες Μουντιάλ, όταν η Ελλάδα «έστηνε» αγώνα με την φασιστική Ιταλία του Μπενίτο Μουσολίνι, με τη χώρα μας να φτιάχνει νέα γραφεία για την ΕΠΟ με τα χρήματα που πήρε και τους γείτονές μας να παίρνουν μια ξεκούραστη πρόκριση για τα τελικά του Μουντιάλ.
Πολλές από τις ιστορίες Μουντιάλ, έχουν να κάνουμε τα τεκταινόμενα στο χορτάρι. Ωστόσο, το μακρινό 1934, μια από τις ιστορίες Μουντιάλ αφορούσε τη φτωχή Ελλάδα και την ανάγκη της γειτονικής φασιστικής Ιταλίας να επιδείξει ρώμη και ισχύ.
Εκείνη τη χρονιά, έξι χρόνια πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, η Ιταλία είχε τα χρήματα και τη δύναμη να αναλάβει τη διοργάνωση του δεύτερου Μουντιάλ, ενώ παράλληλα ο Μουσολίνι είχε καταλάβει από νωρίς τη δύναμη του ποδοσφαίρου και ήθελε με αυτό το τρόπο να κάνει μια επίδειξη δύναμης του φασισμού.
Όπερ και εγένετο λοιπόν και η Ιταλία ανέλαβε τη διοργάνωση του Μουντιάλ 1934, με 36 χώρες να δηλώνουν συμμετοχή, αριθμός αρκετά μεγαλύτερος απ’ αυτόν του 1930, όταν και είχαν λάβει μέρος μόνο η Γαλλία, η Ρουμανία, το Βέλγιο και η Γιουγκοσλαβία από την Ευρώπη.
Βέβαια στην FIFA δεν ήθελαν να διοργανώσουν ένα Μουντιάλ με τόσες ομάδες, οπότε διεξήχθησαν προκριματικά, ώστε να μείνουν μόνο οι 16 στην τελική φάση. Κι εδώ ξεκινά μία από τις ιστορίες Μουντιάλ που η Ελλάδα θα ήθελε να ξεχάσει.
Η Ιταλία -αν και διοργανώτρια- έπρεπε να παίξει προκριματικά, με την κληρωτίδα να τη φέρνει απέναντι στην τότε αδύναμη Ελλάδα. Να τονίσουμε ότι φήμες θέλουν τον Μουσολίνι να «πειράζει» και την κλήρωση πριν τον αγώνα.
Το μήνυμα του Μουσολίνι στους Ιταλούς: Κερδίστε το Μουντιάλ αλλιώς…
Ο Μουσολίνι είχε κάνει ξεκάθαρο ότι πάση θυσία η Ιταλία πρέπει να κερδίσει το Μουντιάλ, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου του τελικού με την Ουγγαρία, όταν και φέρεται να είπε στον τότε προπονητή Βιττόριο Πότσο «ο Θεός να σε βοηθήσει σε περίπτωση αποτυχίας», ενώ λίγες ώρες νωρίτερα ένα τηλεγράφημα που έγραφε τις λέξεις «χάστε ή πεθάνετε» είχε φτάσει στα χέρια του Ούγγρου τερματοφύλακα, Άντα Ζάμπο, σύμφωνα με όσα γράφει το espndeportes.
Ο ίδιος ο Μουσολίνι είχε βρεθεί και λίγους μήνες πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1934 με τον Τζιόρτζι Βάκαρο, επικεφαλής της ιταλικής Ομοσπονδίας, και του έδωσε την εντολή να κερδίσει η Ιταλία το Μουντιάλ, όπως διαβάζουμε σε ένα αφιέρωμα με ιστορίες Μουντιάλ του ισπανικού megafutbol.
«Φυσικά Ντούτσε, αυτό θα ήταν ένα θαυμάσιο επίτευγμα», απάντησε ο Βάκαρο, με τον Ιταλό δικτάτορα να του ξεκαθαρίζει: «Ναύαρχε δεν καταλαβαίνετε. Είπα: Η Ιταλία πρέπει να κερδίσει το Μουντιάλ».
Η Ιταλία λοιπόν έκανε τα πάντα για να κατακτήσει το τρόπαιο καταπατώντας τους κανόνες σε κάθε ευκαιρία, καθώς στο ρόστερ της είχε πολλούς παίκτες από τη λατινική Αμερική, που είχαν ωστόσο ιταλική καταγωγή.
Σύμφωνα με την «Εlconfidencial» και το δικό της αφιέρωμα από ιστορίες Μουντιάλ, οι Αργεντινοί Ενρίγκε Γουάιτα, Ραιμούντο Ορσι, Ατίλιο Ντεμαρία, Λουίς Μοντί και ο Βραζιλιάνος Ανφιλόκιο Γκουαρισί, αγωνίστηκαν με την «σκουάντρα ατζούρα».
Ιστορίες Μουντιάλ: Μια αδύναμη Ελλάδα απέναντι στους Ιταλούς
Επιστρέφουμε στην ιστορία. Η Ελλάδα τότε είχε μόλις μια νίκη στα 12 προηγούμενα παιχνίδια της και το έργο των Ιταλών ήταν θεωρητικά εύκολο, όμως δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να ρισκάρουν κάποιο κάζο.
Ο πρώτος αγώνας, σύμφωνα με το «talksport» έγινε στο Μιλάνο, με τους Ιταλούς να κερδίζουν εύκολα με 4-0.
Οι Ιταλοί είχαν μόνο να κάνουν το ταξίδι με το πλοίο για την Αθήνα για την ρεβάνς, ωστόσο το ταξίδι… δεν έγινε ποτέ!
Ο λόγος; Ότι των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν και έτσι οι Ιταλοί είχαν φροντίσει να στήσουν το παιχνίδι με την Ελλάδα από πριν, σύμφωνα με όσα έγραφε η εφημερίδα «Αθλητικά Χρονικά» λίγες ημέρες πριν από την διεξαγωγή του πρώτου παιχνιδιού!
Η Ελλάδα «έστηνε» αγώνα για αντάλλαγμα… ένα σπίτι στην οδό Φυλής!
Το αντάλλαγμα που πήρε η Ελλάδα που «έστηνε» αγώνα ήταν ένα σπίτι αξίας 400.000 δολαρίων στην οδό Φυλής (που τώρα είναι γνωστή για τα σπίτια με τα κόκκινα φωτάκια), το οποίο αγόρασε η Ιταλία και το έδωσε «δώρο» στην ΕΠΟ, η οποία το χρησιμοποίησε για έδρα της.
Το 1995 η ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» δημοσίευσε μια δήλωση του προέδρου της Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου, Αλφρέντο Πόγκε, ο οποίος βασισμένος στην μαρτυρία του μελλοντικού προπονητή της Εθνικής Ελλάδας, Αντώνη Μιγιάκη, αλλά και 3 ποδοσφαιριστών της ομάδας της Ελλάδας του 1934, υποστήριξε ότι εκτός από το «κομψό σπίτι» που πήρε η ΕΠΟ, σημαντικές προσωπικότητες και Έλληνες παίκτες πληρώθηκαν για να σιωπάσουν.
Να σημειώσουμε ότι τότε η Ελλάδα είχε πουλήσει 20.000 εισιτήρια για τον αγώνα, ενώ η επίσημη αιτιολογία που χρησιμοποιήθηκε για να αποσυρθεί ήταν ότι «αποθαρρύνθηκε από τη βαριά ήττα».
Μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστο γιατί εν τέλει δεν πραγματοποιήθηκε ο επαναληπτικός αγώνας, παρόλο που η Ιταλία είχε θεωρητικά μια εύκολη αποστολή.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η γειτονική μας χώρα είχε χρόνο να προετοιμαστεί για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου (το ματς Ελλάδα-Ιταλία θα διεξαγόταν έναν μήνα πριν την έναρξη της διοργάνωσης), ενώ παράλληλα είχε τη δύναμη και τα χρήματα να εξαγοράσει ένα ματς με την αδύναμη οικονομικά τότε Ελλάδα.
