Η Λένα Παπαληγούρα έχει καθιερωθεί στην θεατρική κυρίως σκηνή εδώ και αρκετά χρόνια, ωστόσο το όνομά της είναι ιδιαίτερα γνωστό χάρη στον πατέρα της και τον παππού της, οι οποίοι υπήρξαν βουλευτές και υπουργοί στο κόμμα της Δεξιάς από το τέλος του Παγκοσμίου Πολέμου και έπειτα.
Η ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένη του Φώτη Σεργουλόπουλου και της Τζένης Μελιτά και μίλησε για τα κειμήλια που έχει στο σπίτι της από τους πολιτικούς προγόνους της. Θυμίζουμε πως τόσο ο πατέρας της Αναστάσιος Παπαληγούρας, όσο και ο παππούς της Παναγής εκλέγονταν βουλευτές και διετέλεσαν και υπουργοί κυβερνήσεων τόσο πριν τη Χούντα όσο και κατά τη Μεταπολίτευση. «Υπάρχουν τέτοια πράγματα στο σπίτι μας, κάποια κείμενά τους» είπε η Λένα Παπαληγούρα στην εκπομπή της ΕΡΤ.
«Νομίζω ότι όταν έχεις μια προσωπική σχέση σε συγκινούν πάντα τα πιο προσωπικά οπότε ένα χειρόγραφο εμένα με συγκινεί πιο πολύ» συνέχισε. «Είναι κάτι που το συνειδητοποιείς όσο περνούν τα χρόνια. Όταν έχουν φύγει και πέρα από παππούδες ήταν και σημαντικά πρόσωπα της ιστορίας» συμπλήρωσε ωστόσο η ηθοποιός για τη στιγμή που κατάλαβε την ιδιότητα και το πολιτικό μέγεθος του ονόματός της.
«Για μένα ήταν οι παππούδες μου, το φυσιολογικό» συνέχισε η Λένα Παπαληγούρα. «Εγώ είχε την τύχει να μην υπάρχει καθόλου αυτή η νοοτροπία στο σπίτι μας, ο καθένας επέλεγε να κάνει αυτό που θέλει» πρόσθεσε στο ερώτημα αν ποτέ σκέφτηκε να ακολουθήσει την καριέρα πολιτικού όπως ο πατέρας της ή ο παππούς της.
«Και ελπίζω ότι και να μην υπάρχει και στα παιδιά μου αυτό, γιατί και το δικό μας επάγγελμα έχει αυτό το περιτύλιγμα και μπορεί να φαίνεται πολύ γοητευτικό, αλλά ελπίζω να το ακολουθήσουν επειδή το θέλουν αυτοί, όχι επειδή είναι η μαμά τους» συνέχισε η ηθοποιός.
Ποιοι ήταν οι Αναστάσιος και Παναγής Παπαληγούρας
Ο Αναστάσιος πατέρας της ηθοποιού γεννήθηκε στις 14 Απριλίου του 1948 στην Αθήνα και είναι γιος του πολιτικού Παναγή Παπαληγούρα και της συζύγου του, Δέσποινας. Σπούδασε νομική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές, πάνω στο συγκριτικό ευρωπαϊκό δίκαιο με ειδίκευση στο δίκαιο της κοινής αγοράς, στο Πανεπιστήμιο Μπρούνελ του Λονδίνου.
Την περίοδο 1976-1977 ήταν αρχηγός της Οργάνωσης Νέων Νέας Δημοκρατίας (ΟΝΝΕΔ). Από το 1981 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής στην περιφέρεια του νομού Κορινθίας, με εξαίρεση τις εκλογές του Ιουνίου και του Νοεμβρίου του 1989 και του 1990 .
Την περίοδο 2002-2004 διατέλεσε αναπληρωτής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας και από το 2004 μέχρι το 2007 ήταν υπουργός Δικαιοσύνης στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή.
Το 2008 διορίστηκε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής στην περιφέρεια Κορινθίας. Έκτοτε, δεν έχει εκλεγεί ξανά.
Ο πατέρας του και παππούς της ηθοποιού, Παναγιώτης (Παναγής) Παπαληγούρα ήταν Έλληνας πολιτικός του δεξιού χώρου που διατέλεσε υπουργός σε σημαντικά υπουργεία κυρίως στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή πριν τη δικτατορία. Επίσης χρημάτισε για ένα σύντομο διάστημα και Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας.
Μετά την απελευθέρωση ασχολήθηκε με την πολιτική και εκλέχθηκε, το 1946, βουλευτής Αργολίδας και Κορινθίας με το Εθνικόν Ενωτικόν Κόμμα όπου και διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εφοδιασμού. Επανεξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό το 1951 και το 1952. Στη συνέχεια εντάχθηκε στην ΕΡΕ εκλεχθείς και πάλι βουλευτής.
Το 1958 διαφωνώντας με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μαζί με άλλους βουλευτές της ΕΡΕ ίδρυσαν νέο κόμμα με την επωνυμία “Νέα Πολιτική Κίνηση”, στο οποίο προσχώρησαν και βουλευτές του Κέντρου. Σημαντικά στελέχη της κίνησης εκείνης ήταν ο Γεώργιος Ράλλης, ο Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος, ο Γεώργιος Μαύρος, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Ιωάννης Ζίγδης κ.ά.
Το 1961 ο Παπαληγούρας επανήλθε στην ΕΡΕ υπό τη σημαία της οποίας συνέχισε να εκλέγεται συνεχώς μέχρι το 1967. Στις κυβερνήσεις της ΕΡΕ υπό τον Κ. Καραμανλή διετέλεσε υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας (1956-1958), και υπουργός Συντονισμού (1961-1963) και υπουργός Εθνικής Άμυνας (Απρίλιος 1967, βραχύβια κυβέρνηση Π. Κανελλόπουλου).
Κατά το πραξικόπημα που ακολούθησε στις 21 Απριλίου του 1967 συνελήφθη και κρατήθηκε σε ξενοδοχείο στο Πικέρμι και στη συνέχεια τέθηκε σε κατ΄ οίκο περιορισμό. Μετά τη πτώση της Χούντας διορίστηκε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (1974) καθώς και υπουργός Συντονισμού επί Νέας Δημοκρατίας.
