Τα παιδιά που παίζουν video games για τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα εμφανίζουν καλύτερες επιδόσεις στα τεστ γνωστικών δεξιοτήτων που αφορούν τη μνήμη και τον έλεγχο των ορμών τους, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν έχουν παίξει ποτέ τέτοια ηλεκτρονικά παιγνίδια, όπως δείχνει μία νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Ψυχιατρικής Μπαντέρ Τσααρανί του Πανεπιστημίου του Βερμόντ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «JAMA Network Open», ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 2.000 παιδιά εννέα έως δέκα ετών. Η μελέτη υποστηρίχτηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Κατάχρησης Ουσιών (NIDA) και άλλους φορείς των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ.
Η διευθύντρια του NIDA, δρ Νόρα Βολκόφ, δήλωσε ότι «η νέα μελέτη βελτιώνει την κατανόησή μας για τις σχέσεις ανάμεσα στη χρήση των video games και στην ανάπτυξη του εγκεφάλου».
«Πολυάριθμες έρευνες έχουν συνδέσει τα βιντεοπαιγνίδια με προβλήματα συμπεριφοράς και ψυχικής υγείας όπως βία-επιθετικότητα, κατάθλιψη κ.ά. Όμως, η νέα έρευνα δείχνει ότι πιθανώς υπάρχουν επίσης γνωστικά οφέλη που σχετίζονται με αυτήν τη μορφή ψυχαγωγίας, τα οποία χρήζουν περαιτέρω μελέτης» προσθέτει η ίδια.
Τι συνιστά η Ακαδημία Παιδιατρικής για τα video games
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά τα παιδιά να μην παίζουν βιντεοπαιγνίδια για περισσότερες από μία έως δύο ώρες την ημέρα.
Η νέα έρευνα, στο πλαίσιο της ευρύτερης έρευνας για τη γνωστική ανάπτυξη του εφηβικού εγκεφάλου ABCD (Adolescent Brain Cognitive Development), μελέτησε μέσω ερωτηματολογίων, τεστ και απεικονιστικών εξετάσεων εγκεφάλου δύο ομάδες παιδιών: Μία που δεν έπαιζε καθόλου τέτοια παιγνίδια σε υπολογιστή ή κινητό τηλέφωνο, και μία που έπαιζε πάνω από τρεις ώρες, δηλαδή πάνω από το συνιστώμενο όριο.
Στα καθ’ ημάς, το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου κατά τα έτη 2019-2022 έχει πραγματοποιήσει 3 μεγάλες έρευνες υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων σε ένα συνολικό δείγμα 32.000 μαθητών.
Από τις έρευνες προκύπτει ότι με διαδικτυακά παιχνίδια ασχολείται το 67% των παιδιών δημοτικού και το 61% των παιδιών Γυμνασίου/Λυκείου. Περίπου ένα στα τρία παιδιά δημοτικού και ένα στα δυο παιδιά Γυμνασίου/Λυκείου παίζει με ανθρώπους που δε γνωρίζει στην πραγματική ζωή και μάλιστα συνομιλεί μαζί τους (29% παιδιά δημοτικού, 38% παιδιά Γυμνασίου/Λυκείου).
Πώς συμβάλουν τα video games στη μνήμη των παιδιών
Τα τεστ αξιολόγησαν την ικανότητα των παιδιών να ελέγχουν την παρορμητική συμπεριφορά τους και να διακρατούν πληροφορίες στη μνήμη τους. Και στους δύο αυτούς τομείς τα παιδιά με μεγάλη «προϋπηρεσία» στα video games πήραν καλύτερη βαθμολογία τόσο σε ταχύτητα όσο και ακρίβεια.
Επίσης, η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) έδειξε ότι τα παιδιά που έπαιζαν πολλά βιντεοπαιγνίδια είχαν πιο έντονη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μνήμη και την προσοχή και γενικότερα με τις απαιτητικές γνωστικές εργασίες.
Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι η μελέτη τους βρήκε μία συσχέτιση και όχι μία αποδεδειγμένη σχέση αιτίας-αποτελέσματος μεταξύ των βιντεοπαιγνιδιών και των καλύτερων γνωστικών δεξιοτήτων. Είναι π.χ. πιθανό τα παιδιά με εκ των προτέρων ανώτερες γνωστικές ικανότητες να επιλέγουν συχνότερα να παίζουν βιντεοπαιγνίδια.
Πάντα χρειάζεται όριο στα video games
Επίσης, οι επιστήμονες τόνισαν ότι τα ευρήματά τους δεν σημαίνουν πως τα παιδιά έχουν «πράσινο φως» να περνούν απεριόριστο χρόνο σε μία οθόνη υπολογιστή, κινητού ή τηλεόρασης παίζοντας games. Ακόμη, ανέφεραν ότι δεν είναι όλα τα βιντεοπαιγνίδια το ίδιο και πως διαφορετικά είδη games (δράσης-περιπέτειας, λύσης αινιγμάτων, αθλητικά, σκοποβολής κ.ά.) πιθανώς έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στη νευρογνωστική ανάπτυξη, αν και η μελέτη δεν υπεισήλθε σε λεπτομέρειες εν προκειμένω.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), αναγνώρισε τον εθισμό στα video games ως ψυχική διαταραχή, συμπεριλαμβάνοντάς τον στον επίσημο κατάλογο όλων των ασθενειών με την ονομασία «διαταραχή ηλεκτρονικού παιχνιδιού» (Gaming Disorder).
Αυτή η μορφή συνεχώς αυξανόμενης εξάρτησης, είναι η δεύτερη μετά τα τυχερά παιγνίδια που ο χρήστης δεν εξαρτάται από κάποια ουσία. Αφορά άτομα, κυρίως ανδρικού φύλου, ηλικίας 12 χρονών και άνω και είναι μια «ύπουλη» μορφή εξάρτησης, γιατί μπορεί να μπει σε κάθε σπίτι, αφορά κάθε μορφή οικογένειας, δεν έχει αυξημένα έξοδα ή μετακινήσεις ώστε να ανησυχήσει σε πρώτη φάση τους γονείς, δεν εμπλέκεται κάποια ουσία ή κακές «παρέες», με αποτέλεσμα όταν γίνεται αντιληπτό από τους γονείς ή τους οικείους να είναι αρκετά προχωρημένη.
«Μολονότι δεν μπορούμε να πούμε εάν όντως το παίξιμο βιντεοπαιγνιδιών προκάλεσε την ανώτερη νευρογνωστική απόδοση, είναι ένα ενθαρρυντικό εύρημα, το οποίο πρέπει να συνεχίσουμε να μελετούμε, καθώς τα παιδιά μπαίνουν στην εφηβεία και μετά στην ενηλικίωσή τους» δήλωσε ο δρ Τσααρανί.
«Καθώς πολλοί γονείς ανησυχούν για τις επιπτώσεις των βιντεοπαιγνιδιών στην υγεία και στην ανάπτυξη των παιδιών τους και καθώς αυτά τα παιγνίδια συνεχίζουν να είναι δημοφιλή μεταξύ των νέων, είναι ζωτικό να κατανοήσουμε καλύτερα τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν αυτά», πρόσθεσε.
