Μπορεί ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος να είναι γνωστός σήμερα τόσο για τις γνώσεις και τον αγώνα του γύρω από τα άτομα με αναπηρία, όσο και για το γεγονός πως εκλέχτηκε ευρωβουλευτής με το κυβερνών κόμμα, το όνομά του όμως εμφανίστηκε στην επικαιρότητα πριν από 23 ολόκληρα χρόνια.
Τότε, ο μαθητής Στέλιος Κυμπουρόπουλος είχε κινήσει γη και ουρανό προκειμένου να μπορέσει να είναι ο σημαιοφόρος του σχολείου του. Μια απασχαιομένη ρύθμιση από το 1974 δεν του επέτρεπε να το κάνει, απλά και μόνο επειδή κινούνταν με αναπηρικό αμαξίδιο. Κι ας είχε την υψηλότερη βαθμολογία στο γυμνάσιο Κορωπίου. Τα μέσα ενημέρωσης είχαν αναδείξει τότε το θέμα και όλοι οι συμμαθητές του στήριξαν τον αγώνα του.
«Είναι τιμή του να την κρατήσει (τη σημαία), είναι και τιμή δική μας, αλλά και τελικά τιμή όλων μας, να φέρει τη σημαία ένα τέτοιο παιδί που μας κάνει περήφανους» έλεγαν τότε οι καθηγητές του. Στις 21 Οκτωβρίου του 1999, ο τότε υφυπουργός Παιδείας της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, Ιωάννης Ανθόπουλος ανακοίνωσε πως αναμορφώνει την εν λόγω διάταξη περί «άρτιας εμφάνισης» προκειμένου να μπορέσει ο νεαρός Στέλιος Κυμπουρόπουλος να κρατήσει τη σημαία.
«Εφόσον ο Στέλιος και το σχολείο το επιθυμούν, τότε το “πνευματικό παράστημα” του συγκεκριμένου μαθητή ασφαλώς επιτρέπει να γίνει σημαιοφόρος» έλεγε τότε ο υφυπουργός Παιδείας. Το αμαξίδιό του κινούσε τότε στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου ο Γ. Αλεφάντης, ο συμμαθητής και φίλος του Κυμπουρόπουλου. Ο Στέλιος στερέωσε τη σημαία στο αμαξίδιο και εκπροσώπησε το Α’ Γυμνάσιο Κορωπίου.
Στέλιος Κυμπουρόπουλος: «Μήπως αξίζει αυτός που δεν έχει το ανάστημα;»
Σε συνέντευξή του στη Ροδιακή σήμερα, ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος ανακαλεί στη μνήμη του εκείνον τον αγώνα που συγκίνησε πολύ το πανελλήνιο. «Είμαι της άποψης ότι, φυσικά, ένας κούκος δεν φέρνει ποτέ την άνοιξη και η πορεία η δικιά μου ήρθε για να συμπληρώσει την πορεία του άλλου και ο άλλος για να συμπληρώσει την πορεία του τρίτου. Είναι μία αλυσίδα» λέει σήμερα.
«Αυτό που έκανα εγώ τότε που αναφέρετε με τη σημαία, είναι να πω στην κοινωνία “ρε παιδιά, δεν τα βλέπετε διαφορετικά τα πράγματα”; Ότι μήπως δεν είναι έτσι όπως τα θεωρούμε έως σήμερα» συνέχισε ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος.
«Άρα, λοιπόν, μήπως αξίζει αυτός που δεν έχει το ανάστημα, που δεν έχει τη ρωμιοσύνη όπως τη φανταζόμαστε; Μπορεί να κάνει κάτι σημαντικό για την κοινωνία του και να προσφέρει; Έ, αυτός αξίζει να είναι σημαιοφόρος!» σημειώνει.
«Τώρα, λοιπόν, πιστεύω ότι με την πορεία μου είναι κι αυτό που θέλω να δείξω και στον κάθε πολίτη: ότι όταν θες και ας υπάρχει πόνος, δυσκολία, εμπόδια, κάνε την προσπάθειά σου και η αλλαγή μπορεί να έρθει. Και αν έρθει, το αποτέλεσμα θα είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο για σένα, αλλά για όλους μας» καταλήγει σήμερα ο ευρωβουλευτής.
