Στο Στούντιο 4 φιλοξενήθηκε η Άννα Βαγενά και μίλησε για το πώς φροντίζει και περιποιείται τον εαυτό της, αλλά και για τον γυμνισμό.
«Δεν έχω κάνει τίποτα, ούτε μπότοξ. Θέλω να πω κάτι. Να μην ταλαιπωρούνται οι γυναίκες, να φροντίζουν τον εαυτό τους. Μην πέφτετε στην παγίδα ότι αυτό είναι μόδα. Τώρα είναι μόδα να ξυρίζουν τα φρύδια τους όλες και να είναι εκεί πάνω. Είναι σαν τη μάγισσα στη Χιονάτη. Ή κάτι φρύδια χοντρά σαν τον Παπαγιαννόπουλο, τον συγχωρεμένο. Γιατί τα κάνετε αυτά κορίτσια μου γλυκά; Η καθεμιά είναι όμορφη για αυτό που είναι. Τα νιάτα δεν μπορούμε να τα εγκλωβίσουμε πουθενά ούτε στο πρόσωπό μας, ούτε πουθενά αλλού. Αγαπάμε τον εαυτό μας με αυτό που είμαστε μεγαλώνοντας.
Να κάνουν ό,τι θέλουν. Κάνω γυμνισμό σε αυτήν την ηλικία στην Νάξο. Εγώ κάθε καλοκαίρι πηγαίνω σε παραλία γυμνιστών. Πιο μεγάλη απελευθέρωση υπάρχει; Με αυτό το σώμα που έχω κι είμαι 75 χρονών. Είμαι γεννημένη το 1947. Όμως δεν έχω καπνίσει, δεν ξενυχτώ. Τρώω υγιεινά. Δεν μου αρέσει τα κρέας και τρώω σαλάτες και λαχανικά. Και δεν έχω κάνει τίποτα» ανέφερε η Άννα Βαγενά.
Βαγενά: «Δεν ήταν όλα ρόδινα με τον Λουκιανό»
H ηθοποιός, της οποίας και η πολιτική δράση είναι γνωστή, μίλησε για τη ζωή της μετά το «φευγιό» του Λουκιανού Κηλαηδόνη ενώ αναφέρθηκε σε εκείνον με πολύ τρυφερά λόγια, παράλληλα αποκάλυψε ότι δεν έχει προτάσεις για την τηλεόραση.
«Είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος. Έχω δύο υπέροχες κόρες και κάνουν τη δική τους πορεία, έχω τους άντρες τους που τα έχω σαν παιδιά μου και τις συμπεθέρες μου που είμαστε φίλες. Τα εγγονάκια μου, την ενασχόλησή μου με την πολιτική. Στην οικογένειά μου τα έχω όλα και πάνε όλα καλά.
Μέσα σε όλα αυτά είναι μέσα και ο Λουκιανός. Είναι παρών σε όλα! Όταν δεν τους ξεχνάμε, οι άνθρωποι δεν φεύγουν», είπε και συνέχισε μιλώντας για τον σύζυγό της, με τον οποίο έζησαν μαζί για περισσότερο από 4 δεκαετίες.
«Δεν ήταν όλα ρόδινα. Είχαμε δυσκολίες οικονομικές, υγείας πολλά. Δεν ήταν αντικειμενικά όλα ρόδινα. Αν μια αρρώστια τύχει σε έναν από τους δύο είναι μια πληγή. Σε μια μακροχρόνια σχέση θα υπάρχουν και κλονισμοί αλλά σημασία έχει ότι μείναμε μαζί μέχρι τέλους»
