Έφυγε από τη ζωή σήμερα, σε ηλικία 91 ετών, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του γαλλικού κινηματογράφου και θεάτρου, ο ηθοποιός Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, πέθανε σήμερα σε ηλικία 91 ετών, ανακοίνωσε η σύζυγός του, η Μαριάν, μέσω του ατζέντη του.
Έγινε γνωστός κατά την περίοδο του γαλλικού Νέου Κύματος, κάνοντας μια σημαντική καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία με την ταινία «Και ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα» (1956), ακολουθούμενη από μια εκπληκτική ρομαντική πορεία στο «Ένας άντρας και μια γυναίκα» (1966) και «Η μεγάλη σιωπή» (1968). Κέρδισε την Αργυρή Άρκτο Α’ Ανδρικού Ρόλου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 1968 για την ερμηνεία του στην ταινία «Ο άνθρωπος που λέει ψέματα» και το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ των Καννών το 1969 για την ταινία «Ζ» του Κώστα Γαβρά.
Ο Τρεντινιάν σπούδασε αρχικά νομικά, αλλά άρχισε να παίζει στο θέατρο το 1951. Ένας από τους πιο γνωστούς και παραγωγικούς ηθοποιούς της Γαλλίας, ο Τριντινιάν έπαιξε σε περίπου 130 ταινίες.
Αν και γεννήθηκε σε μια οικογένεια πλούσιων βιομηχάνων με έδρα την περιοχή Βοκλούζ της νότιας Γαλλίας στις 11 Δεκεμβρίου 1930, τα ιδανικά παιδικά του χρόνια έγιναν συντρίμμια Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Την ημέρα που η γενέτειρά του απελευθερώθηκε από τους Ναζί το 1944, ο όχλος τον διέσυρε στους δρόμους μαζί με τη μητέρα του και της ξύρισε το κεφάλι επειδή «κοιμόταν με τους Γερμανούς».
Σε μια τραγική ειρωνεία, ο πατέρας του, μαχητής της Αντίστασης, επέστρεψε θριαμβευτής στην πατρίδα του με τον αμερικανικό στρατό την ίδια μέρα.
Το πάθος της οικογένειάς του για τους μηχανοκίνητους αγώνες -ο θείος του Μορίς Τρεντινιάν ήταν θρύλος της Formula 1 – έμελλε επίσης να παίξει απροσδόκητα σημαντικό ρόλο στην καριέρα του.
Αν και ο πρώτος του μεγάλος ρόλος ήταν πλάι στη Μπριζίτ Μπαρντό, στην τότε περιβόητη ταινία του Ροζέ Βαντίμ «Και ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα» το 1956, ο Τριντινιάν συνέχισε να τρέχει με αυτοκίνητα. Ακόμα και το γεγονός ότι εστάλη ως νεαρός στρατεύσιμος του γαλλικού στρατού μετά τις αναταραχές στην Αλγερία, καθώς η πρώην γαλλική αποικία αγωνιζόταν για την ανεξαρτησία της, δεν άμβλυνε το πάθος του, αν και αηδίασε από τη «βίαιη υποκρισία» του πολέμου.
Το ιδιαίτερο υποκριτικό του ταλέντο
Με το σφιχτό υποκριτικό του στυλ και την αινιγματική του όψη, ο Τρεντινιάν μπορούσε να μεταφέρει με λεπτότητα τις ψυχικές συγκρούσεις των καταπιεσμένων ή εσωστρεφών ανδρικών χαρακτήρων. Θεωρήθηκε ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της μεταπολεμικής γενιάς, υποδυόμενος μια σειρά από προδότες, κακοποιούς και απατεώνες ή διφορούμενους και διεστραμμένους τύπους.
Η πιο γνωστή από τις πολλές ερμηνείες του αθώων ή ανασφαλών πρωταγωνιστών ήταν στην ταινία Ma nuit chez Maud (1969, Η νύχτα μου στης Μοντ) του Έρικ Ρόχμερ, ενώ οι ερμηνείες νευρωτικών ή διεφθαρμένων χαρακτήρων κορυφώθηκαν στην ταινία Il conformista (1970, Ο κομφορμιστής) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.
Ωστόσο, παρά την επιτυχία και την ευελιξία του, ο Trintignant ήταν ένας ντροπαλός και επιφυλακτικός τελειομανής, περιγράφοντας τον εαυτό του ως «βαθιά συνεσταλμένο με μια αέναη κακή συνείδηση».
Τα επόμενα χρόνια εμφανίστηκε στην «Κόκκινη» ταινία του Κισλόφσκι, με την Αϊρίν Τζέικομπ, και σημείωσε μεγάλη επιτυχία με το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα δράμα του Μάικλ Χάνεκε, Amour για την άνοια, το 2012.
Ο ηθοποιός και 3 γάμοι
Ο Τρεντινιάν παντρεύτηκε αρχικά τον ηθοποιό Στεφάν Οντράν και στη συνέχεια με τη σκηνοθέτιδα Ναντίν Μαρκάν, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά: τη Μαρί, την Πολίν και τον Βενσάν. Το ζευγάρι χώρισε και στη συνέχεια πήγε να ζήσει με τη Mariane Hoepfner, πρώην οδηγό αγώνων όπως και ο ίδιος.
Ο πρωταγωνιστής του «Ζ», του «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα» και της «Αγάπης», άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το πρωί, λόγω γήρατος, στο σπίτι του στο Γκαρ, «περιστοιχισμένος από τους οικείους του», ανέφερε η χήρα του.
